Μπορεί η διαδικασία της Μόσχας και του Βερολίνου να φωτογράφισε μια προσπάθεια αποκλιμάκωσης της στρατιωτικής κατάστασης επί του λιβυκού εδάφους αυτό που ωστόσο κρίνεται προφανές είναι πως τόσο η πλευρά του Χάφταρ (LNA) όσο και αυτή της Τρίπολης (GNA) ισορροπούν σε μια εκεχειρία με πολλαπλές επιμέρους παραβιάσεις που θα μπορούσε –εν ευθέτω χρόνο- να οδηγήσει σε αναζοπύρωση της προσπάθειας του περασμένου Απριλίου εκ μέρους της πλευράς Χάφταρ για κατάληψη της Τρίπολης. Και οι δύο πλευρές ενισχύθηκαν σημαντικά το τελευταίο διάστημα από τους εξωτερικούς υποστηρικτές τους (ΗΑΕ και Τουρκία αντίστοιχα).

Ωστόσο παρά την ροή ειδήσεων για κατάρρευση της Τρίπολης και πολλαπλές επιτυχίες της πλευράς Χάφταρ (π.χ. κατάρριψη τουρκικών drones) η τουρκική εμπλοκή στη Λιβύη δείχνει να είναι σοβαρή και στοχοπροσηλωμένη στην αποτροπή της κατάληψης της Τρίπολης, στη δημιουργία τριβής/κόστους εντός του LNA και στη ποιοτική αναβάθμιση του οπλοστασίου του GNA με την μεταφορά εξειδικευμένων οπλικών συστημάτων αλλά και την επί του εδάφους παρουσία Σύρων και Τουρκμένων αντικαθεστωτικών της σουνιτικής ένοπλης αντιπολίτευσης αλλά και της σοβαρής παρουσίας Τούρκων στρατιωτικών συμβούλων. Ας ρίξουμε μια ματιά στα πραγματικά δεδομένα –πέραν των υπερβολών που βλέπουν το φως της δημοσιότητας στα ελληνόφωνα Μέσα.

• Σύμφωνα με πληροφορίες του Geopolitical Cyprus, η παρουσία της Τουρκίας επί του εδάφους της Λιβύης σε επίπεδο στελεχών είναι ενισχυμένη: ο αριθμός των στρατιωτικών συμβούλων αγγίζει σχεδόν τους 500 σε πολλαπλούς ρόλους. Μια ματιά όμως στην ιεραρχική δομή της τουρκικής ενίσχυσης στη Λιβύη, όπως απορρέει από πληροφορίες του Geopolitical Cyprus σε συνάρτηση με κάποιες πληροφορίες από ανοιχτές πηγές, καταδεικνύει ενδιαφέροντα πράγματα: Στη κορυφή βρίσκεται ο πρώην υπαρχηγός του γενικού επιτελείου του τουρκικού στρατού, Αντιστράτηγος Metin Gurak. Αραβόφωνος με εξαιρετική γνώση του περιβάλλοντος της Λιβύης και συμμετοχή στο σχεδιασμό των τουρκικών επιχειρήσεων στη Συρία. Ο δεύτερος στην ιεραρχία της Λιβύης είναι ο Halil Soysal, πολύπειρος επίσης από επιχερήσεις στο Ιράκ και την Συρία. Τον Gurak που από τις 10 Ιανουαρίου τέθηκε επικεφαλής των στρατιωτικών συμβούλων της Λιβύης από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις πλαισιώνουν αξιωματικοί των ειδικών δυνάμεων. Συγκεκριμένα οι İlkay Altındağ (Ταξίαρχος με εμπειρία σε clandestine επιχειρήσεις στη Συρία και το Ιράκ) και Ferat Turan Vural, διοικητής της 3rd Commando Brigade (της «Στρατιά του Αιγαίου»). Η ενισχυμένη παρουσία αξιωματικών με εμπειρίες από τις επιχειρήσεις εναντίον Κούρδων στο Ιράκ και στη Συρία δείχνει πως πέραν της εκπαίδευσης του GNA δίδεται έμφαση και στον επίγειο αγώνα, αν η μάχη μεταφερθεί εντός της Τρίπολης

• Ενίσχυση της αεράμυνας της Τρίπολης με την χρήση προηγμένων συστημάτων ραντάρ, μέσων ηλεκτρονικού πολέμου και αντιαεροπορικών όπλων

• Η παρουσία Σύρων μαχητών στη Λιβύη έχει συγκεκριμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Πρόκειται για Τουρκμένους (Sultan Murad & affiliated) και Σύρους από τις οργανώσεις Liwa Muatasim και Sham Legion –oι οποίοι συνδέονται ιδεολογικά με την συριακή Μουσουλμανική Αδελφότητα και τους “politicized σαλαφιστές” εντός του GNA. Τα νούμερα εδώ έχουν σημασία όπως και η εμπειρία αυτών των militias από τα χρόνια συμμετοχής των σε μάχες στη Συρία. Ένας αριθμός πέραν των 2.000 Σύρων και Τουρκμένων μαχητών είναι απόλυτα ρεαλιστικός με την κατανομή να εδράζεται σε 600 περίπου μαχητές μεταξύ των βασικών militias του GNA, που είναι οι εξής:

1. 116^th Brigade of GNA Forces
2. Ισλαμιστές της Zawiyah (του Mahmoud bin Rajab)
3. 8^th Brigade (ή Nawasi Brigade)
4. RADA (oι ειδικές δυνάμεις του Υπουργείου Εσωτερικών της Τρίπολης)

Σε περίπτωση κλιμάκωσης του πολέμου ένας αριθμός 6.000 μαχητών από την Συρία δεν πρέπει να αποκλειστεί ως στρατηγικός στόχος της Τουρκίας προκειμένου να αποτρέψει την πτώση της Τρίπολης.

Καθίσταται σαφές πως το σενάριο κλιμάκωσης μιας μάχης για την κατάληψη της Τρίπολης στη περίπτωση της πλήρους κατάρρευσης της πολιτικής διαδικασίας στη Λιβύη –πιθανό σενάριο- θα διαφέρει ποιοτικά σε σχέση με την καμπάνια του Χάφταρ του περασμένου Απριλίου δεδομένης και της σημαντικής ενίσχυσης που παρείχαν τα ΗΑΕ στον τελευταίο (βλ. δεκάδες πτήσεις μεταφοράς υλικού ενίσχυησης προς τον LNA).

Σε αυτό το σημείο μια απευθείας σύγκρουση ΗΑΕ/Τουρκίας στη Λιβύη θα εξάγει πολλά συμπεράσματα. Ιδίως για την ισχύ της Τουρκίας σε περίπτωση αποτυχίας πτώσης της Τρίπολης στο ενδεχόμενο αυτό ενός «δεύτερου γύρου».

Του Γιάννη Ιωάννου